مقدمه: همه چیز درباره کاشت ابرو

در این بخش، هر روش را با مزایا و معایب آن بررسی می‌کنیم.

روش FUT (Follicular Unit Transplantation)

در این روش، یک نوار باریک از پوست پشت سر برداشته می‌شود که حاوی مو و فولیکول‌هاست. آن نوار پس از تفکیک به گرافت‌ها تقسیم شده و سپس در ابرو کاشته می‌شود.

مزایا:

• امکان برداشت تعداد زیاد گرافت در یک جلسه

• هزینه پایین‌تر در برخی کیس‌ها

معایب:

• جای زخم خطی در محل برداشت

• نیاز به بخیه

• دوره بهبودی طولانی‌تر

• درد و ناراحتی بیشتر

• اسکار ممکن است قابل دیدن باشد

روش FUE (Follicular Unit Extraction)

در این روش، فولیکول‌ها به صورت جداگانه با دستگاه یا پانچ کوچک از ناحیه بانک مو استخراج می‌شوند بدون برش نواری.

مزایا:

• زخم‌های بسیار کوچک و سریع بهبود

• اسکار تقریباً غیرقابل مشاهده

• درد و ناراحتی کمتر

• امکان کوتاه کردن موی سر بدون نگرانی از نمایان شدن زخم

معایب:

• زمان بیشتر برای برداشت

• هزینه بالاتر

• نیاز به تجربه بالا

روش DHI (Direct Hair Implantation)

در این روش، فولیکول‌های برداشت شده مستقیماً با استفاده از قلم مخصوص (Implanter) در ناحیه ابرو کاشته می‌شوند، بدون نیاز به برش‌های اضافی.

مزایا:

• دقت بالا در زاویه، عمق و جهت مو

• کاهش زمان بین برداشت و کاشت

• آسیب کمتر به فولیکول‌ها

معایب:

• هزینه بالاتر

• زمان اجرا ممکن است طولانی‌تر باشد

روش Micro FIT و تکنیک‌های نوین

روش‌هایی مانند Micro FIT، میکروگرافت، روش‌های ترکیبی یا جدید مانند SUT و تکنولوژی‌های پیشرفته، با هدف کاهش آسیب، افزایش دقت، کاهش دوره بهبودی و بهبود نتایج طراحی شده‌اند. 

ترکیب روش‌ها و رویکرد شخصی‌سازی شده

در برخی موارد، پزشک ممکن است از ترکیب روش‌ها استفاده کند (مثلاً ترکیب FUE و DHI) تا بهترین تراکم، جهت رشد و نتیجه طبیعی حاصل شود.